Szcze za dawnich czasiw widczuttja hidne podywu –
Howoryty wsim prawdu w łyce
Ta dlja c'oho w cariw buw jurodywyj
I jomu dozwoljałosja ce.
W ńoho szytyj kaftan, joho kłyczut' do stołu,
Na dzwinoczkach joho pozołoty peczat'.
Win smijet'sja todi, koły płaczut' wid bołju
I tancjuje todi, koły treba znjaty peczal.
Joho kłyczut' todi, koły wypyto j z’jidżeno,
Dohoraje kamin, zatuchajut' swiczky,
Koły sytym carjam duże choczet'sja niżnosti,
Tilky syti cari pomiczajut' zirky
I todi nastaje czas dlja prawdy jurodywym,
Zadzerkałlja duszi i dlja wicznosti czas,
Widkrywajemo my widczuttja hidne podywu,
Szczo jurodywyj – kożen iz nas,
Szczo jurodywyj – kożen iz nas...