Ce ż treba, szczob mynuło stilky lit
Dlja toho, szczob zustritysja z toboju?..
U kełycha duchmjanyj perszocwit,
Za tebe perszyj tost, moja łjubowe!

Nawkoło butafors'ke war’jate –
Nezatysznyj prytułok cej musowyj.
Zate w oczach wseproszczennja za te,
Za tebe druhyj tost, moja łjubowe!

Rozłuczeni samotnistju dorih,
My do rozmowy zowsim ne hotowi,
Winczannja – nasz powczalnyj oberih,
Za tebe tretij tost, moja łjubowe!

Szampans'ke niby spohady p’janki,
Cej weczir, sprawdi, wydawsja czudowym.
Jakym my ranok strinemo, jakym?
Za nasze szczastja wyp’jemo, łjubowe!

Ce ż treba, szczob mynuło stilky lit
Dlja toho, szczob zustritysja z toboju?..
U kełycha duchmjanyj perszocwit,
Za nasze szczastja wyp’jemo, łjubowe!