Ya dyvlyus' na nych, vony na mene,
Manyat' vse kudys', kudys' hukayut',
Pohlyad zupynyly des' u rebrach,
Ochi zmiyi yiyi, u kushchi.
Smuzkoyu chvylyastoyu chekala poruch iz zirkamy, shcho u nebi,
Pro do-dopomohu prokrychala
Titka, shcho des' poruch yshla i pishla.

Nikoly ne bachyv i cherez raz dychav,
Ce moze nevdacha, pro sebe ya tycho
Skazav, i pobachyv, shcho ce – ochi zmiyi.

Ya dyvlyus' na nych, vony na mene,
A tak proyshly hodyny, a moze y bilshe,
Nam uze y rozlazytysya treba,
Ne vidpuskayut' tini moyi, ochi zmiyi.
Po horyzontalnomu dyvylas' nache pered neyu shchos' z’yidobne,
I na liviy p’yatci zupynylas',
Ya provtykav strybok, mabut' pomru.

Nikoly ne bude takoho momentu
I tilo doviryat' yakomus' studentu,
Ta bayduze bude meni, bo v mene ochi zmiyi
Ochi zmiyi.