Ya roblyu pershyi krok, a vin nevirnyi.
Ya vidkryvayu kozni dveri, a tam stina.
I navit' pes piy, vze nepokirnyi.
I navit' vze vid zvuku, ne yde luna.

Pryspiv:
V moyiy holovi nemaye nichoho,
Povitrya skinchylos' ne dychayu ya.
I v sviti c'omu nemaye takoho,
Shchob povernulo mene do zyttya.

V moyich ochach potemnilo, dumaty ne mozu.
Serce vze davno ne b’yet'sya, a movchyt'.
V dushi dosyt' porozno, nishcho ne dopomoze
Znovu yiyi napovnyty, ya prosto chochu zyty!

Pryspiv

Use ce nepravda, ilyuziya, panika.
Smert' nastupaye, ne prosto tak.
Zori ne svityat', odna lysh problema.
Mene vze nemaye, y ne bude niyak!

Pryspiv