Ranok pohozyi, chorosha pohoda
Ya znovu krokuyu po svoyich dilach.
Vraz ozyrnuvshys' meni staye mlosno,
Ta ya rozumiyu zvidky vzyavsya cey strach.
Kudy ya ne hlyanu, de ne povernusya
Ne vydno ni radoshchiv (bil lyshe), ni dobroty.
I lyudy, yak nelyudy nezrozumili,
Rozsiyuyut' zlo – prydurky tupi.

Pryspiv:
Chomu, pidkazit' meni chto-nebud', ya
Ne mozu spryimaty cey svit zabuttya.
I yak meni dali otut isnuvaty,
Nevze kozen den dovedet'sya vmyraty?

Zlo navkruhy, povsyudy y dovkola
Vono nas z’yidaye nemov toy cherv’yak.
Ce yak epidemiya, shcho nas zarazaye
Ta shcheplen vid neyi nemaye niyak.
Meni ce nabrydlo, meni ce ohydno,
Ta chto ya takyi, shchob va pominyat'?
Tomu y zalyshayet'sya meni lysh yedyne
Lyahaty v trunu i tycho vmyrat'.

Pryspiv

Mozlyvo v vas ye shche nadiya v dushi
Shchob ce zminyty rozbyty ce vse vshchert'.
Ta podyvyvshys' v ostannye na vas zrozumiv:
Ya radyi, shcho vse z taky zaraz ya vmer.