Tak dyvno chasom, yak budzus' zranku,
Koly ya tilky vstanu z snu –
Todi zdayet'sya, shcho, niby, ya spravzniy,
Shcho, niby, spravdi ya zyvu.
I strashno rozumity, shcho chas vtika ves' chas,
I dyvno vidchuvaty – tut vse zalezyt' vid nas!

Ta blyma kadr, bizat' chvylyny,
I znov normalnyi ya stayu.
Stare kino pochalos' znovu,
Znov krutyat' plivku cyu staru.
I znov dyvlyus' na sebe: cya rol taky prosta,
Vsmichatys' i kyvaty, i vyzyt' do kincya!

Tak dyvno chasom, yak pidu spaty,
Koly u lizku ya lezu:
Zdayet'sya, shcho ves' chas ya hrayu –
Zyttyam, naspravdi, ne zyvu.
I, moze, hrayu ya dobre, cya rol meni chuza,
Chtos' pidminyv scenariy – mene z bolyt' holova!

Ou-ou, stare kino!