A v nedilyu poranenku
Nahnivavsya syn na nenku:
– Oy idy, nene, vid mene
Oy bo budut' hosti v mene!
Budut' hosti v karmazyni,
A ty, maty, u svytyni!
Yest' u mene druha chatka,
To ty skazesh, shcho ty pratka.
– Choc' yest' v tebe druha chatka,
A ne skazu, shcho ya pratka!..
Vyishla maty ta y iz chaty,
Sila sobi spochyvaty.
Oy vyishov syn ta y pytav:
– Choho, nene, spochyvayesh?
Choho, nene, spochyvayesh,
Chom ty dali ne machayesh?
Pishla nenka hironkamy,
Zallyalasya slizonkamy.
Pishla nenka dolynkoyu,
Zdybalasya z donenkoyu.
– Kudy, nene, tak mandruyesh?
Chom ty v syna ne nochuyesh?
– Yak ze meni nochuvaty?
Vyhanyaye syn iz chaty!
A vdaryv hrim na syniv dvir
Zabyv zinku i dytynku...
Posylaye syn-dytyatko:
– Oy vernysya, pani-matko!..
– Oy bohday vy vohnem sily,
Yak ya vernus' na podvir’ya!..
– Oy hrich, nenko, tak kazaty,
Treba tobi umyraty,
Treba tobi umyraty,
Treba tebe pochovaty...
– Pochovayut' mene lyudy,
Yak u mene zashcho bude!..