Tak buvaye, shcho inkoly tyazko
Zrozumity sebe i svit
Vze ne vmity i vse shche znaty
Chto chuzyi shche, a chto shche sviy.

Napysaty, mabut', ne shtuka
A vidchuty – to insha sprava
Potyrayuchy potim ruky
Pislya holodu pryide spraha.

Dysharmoniya nepryrodnya
Syple zbochene marne svitlo
Ty odyn, i tvoya samotnist'
Poyednaye tebe zi svitom.

Yak ze tyazko sebe zlamaty
Rozriznyvshy metu i cili
De nemaye, tam nic shukaty
Holovne, shchob tebe ne z’yily...