Konforky hazovoy ohon.
Y vseob'emlyushchaya von
Yz-za dvery ot tualeta,
Poluprymyata syhareta,
Nebrezno broshennaya na pol,
A za oknom unilo plakal
Oktyabr'skymy slezamy dozd',
Y svezesrezannaya hrozd'
O zyzny zayavlyaet zrymo,
Pronosyatsya mynuti mymo
Soznanyya, usnuvsheho v uhlu,
Stakan razbytiy, musor na polu
Rasmatryvaet vzhlyad, prykritiy lenyu,
Y nepodvyzen pepel na kolene
Do pervoho osenneho dichanya
Yz rastvorennoho okna drozanem,
Po telu prochodyashcheho do kosty,
A ya vchera sobralsya v hosty,
Da y seychas eshche v hostyach.
A v mozhe drebezzashchyi strach,
O budushchych takych ze dnyach.
Vnezapnaya vdruh misl
Pokoy trevozyt.