Ne zenysya, synu, bo zlo tobi bude:
Budesh maty zinku v chati, a chliba ne bude.

Syn mamy ne sluchav, skoro ozenyvsya
Ta y do zinky Kateryny rano prychepyvsya.

Ne zurit'sya, mamo, bo ya tak mirkuyu:
Yak ya, mamo, zholodniyu zinku pociluyu.

Yak naciluvavsya ta namyluvavsya –
Pid ochyma pochornilo, a zyvit zapavsya.

Zadzvonyly dzvony u nedilyu zrannya.
Pochovala maty syna cherez ciluvannya.