Kotylasya bochka dubovaya,
A v niy horilochka medovaya.

Ya by sya napyla, ta boyusya,
Shcho ya molodenka perep’yusya.

Hnula ya kalynu – ne pryhnula,
Yak pryyichav miy mylenkyi, ne pochula.

Yak pryyichav mylenkyi pid vorota,
– Vyidy, vyidy, divchyno, harna, zlota.

Ne vyishla divchyna, tilky maty:
– Z kym ze budesh, serdenko, rozmovlyaty?

Bo tvoya divchynonka zasmuchena,
Na praviy ruchenci zaruchena.