Iz plynom chasu, pochynalosya ce yak uvi sni.
Kochannya krokuvalo mylyamy des' po zemli.
Ne znav de ty bula, chodyv de viyut' choloda.
Kazaly, shcho tvoyeyu matinkoyu – ye voda.
U dalyach synich potonuty ya bazav
i viter buynyi – huby tvoyi ciluvav.
Pokory v serci ya pozbutysya tak ne chotiv
i pid tviy holos, ya zistrybnuv i poletiv.

Pryspiv:
Ya tebe znaydu. – Na nebi.
Ya tebe znaydu. – U vodi.
Ya tebe znaydu. – Na sonci.
Ya tebe znaydu. – Na zemli.

De ty bula, skazy, bo ya bez tebe ne zmih,
podolaty ci vershyny, pereyty cherez snih.
Tebe oboznyuye stychiya, a ya v niy tonu.
I ty pro mene vze zabula – ty skazy chomu?
Chastkovych rozdumiv bezsyllya – zupynyaye svit.
Chastkovi proyavy zusyl – pochovayut' vsich.
Pirnu pid zemlyu, bo do tebe ya ne dolechu.
Trymaysya micno za lyubov, bo...

Pryspiv