Ne plyuvav ya v lyce nikomu,
Ne kydav kaminnyam v spynu.
Prychodyv samotniy dodomu,
I dumav pro shchos' bezupynno.

Vid dumok ya tych bozevoliv,
Dni hubyv v povsyakdennosti chasu,
Ale yak na podyaku natomist'
Tak ne vtik vid zyttya ya nirazu.

Napyvavsya, shcho vtrachav svidomist',
I shukav ryatunku povsyudy,
Shchob schovatysya vid dushevnoyi boli,
Yaka rozryvala hrudy.