Tvorcyu, zaselyayuchyi vichno
Blakytnu vsevyshnyu chrestylnyu,
Chay svyatyt'sya otche imennya
Od schidnych do zachidnych vust.
U caryni bozoho vicha
Zoriye svicha nepodilna,
Rozhortuye volya znamenna
Nebesno-zemnu koruhvu.

Tvorcyu, prychasty na svitanni
Rosystoyu krychtoyu chliba,
Molytvoyu zytnoyi viry,
Spovyi nevtolennu mezu.
Rozhrishuy, yak smahu ostannyu,
Slozu, shcho spokutuye chyby,
Zrony zapovidanu liru,
Sotayuchu kryvdu chuzu.

Molytvoyu, molytvoyu,
Molytvoyu zytnoyi viry,
Molytvoyu, molytvoyu,
Spovyi nevtolennu mezu!

Tvorcyu, zachynayuchy poklyk,
Zoryu odvertay od bezodni,
Rozkuy na chumac'komu plesi
Lukavu pekelnu pivtin.
Zakochuy nad morokom zmovklym
Chreshchenych u triycyu Hospodnyu,
Ozvysya v imli bezshelesniy
Duchovnym zatyshshyam, amin!

Ozvysya, ozvysya,
Ozvysya v imli bezshelesniy,
Ozvysya, ozvysya,
Duchovnym zatyshshyam, amin! (ves' kuplet – 2)