Na vikni svicha myhotila,
Kryvdi z-za plecha tripotila,
Do pravdy letila.
Tam de ridnyi kray,
De Ukrayinu holodu nahay
Shmahav do zhynu
Ne den, ne hodynu...

Vohnykom svicha povivala.
Maty dytyncha spovyvala,
Pisni homonila
Pro hirku bidu, nedolyu holu,
Pro chuzu ordu kryvavo-chornu,
Boday skam’yanila.

Na vikni svicha dohasala.
Maty dytyncha kolysala
Ne v kolysci, ni,
Ne v kolysci, ale u truni.
Mertvi po rovach, yich milyony.
Po nimych cerkvach stohnut' dzvony.
Chto z to Ukrayini, Boze,
Nyni dopomoze?!

Na vikni svichi ne zaduty.
Skarhy i plachi dosi chuty –
Use lyudy tyamlyat'.
Dosi zal do sliz,
Tych shcho ne v poru
Yich potyah ukis holodomoru,
To z vichna yim pam’yat'.

Na vikni svicha myhotila...