My zovsim tut, my tycho
My tycho-nepryvitni
I vze na svoye lycho
Nikomu ne pomitni
My vsi zyvemo vkupi,
U niy ze y pomyrayem
Tovchemo vodu v stupi,
Bo "bude" v nas nemaye

Pryspiv:
Tak stomlyuyet'sya serce
I stomlyuyut'sya nohy
Zhoraye vse i rvet'sya,
Vmyraye kray dorohy
Ya dali yty ne stanu,
Sama sobi lyshusya
Nevze choch raz distanu
Toho, pro shcho molyus' ya?

Ya zachekayu ranku,
Tam sonce blyz'ko chodyt'
Zroblyu dlya noho ramku,
Nechay mene narodyt'
Ya v ramci tiy zalyshus',
Bo harne z mene sonce
Lysh trochy tam potishus',
A potim pidu spaty

Pryspiv: (2)
Ne vtomlyuyet'sya serce,
Ne vtomlyuyut'sya nohy
Novym zyttyam zab’yet'sya
Potoptana doroha
Ya duze sylna stanu,
Sama sobi lyshusya
Nevze choch raz distanu
Toho, pro shcho molyus' ya?