– Oy slaven yaven krasnyi Andriyko.

Pryspiv:
Svyatyi vechir!

A chym ze ty ta proslavyvsya?
– Shcho izvechora konya osidlav,
A vze k svitovi pid Cariv-hrad stav.
Oy yak b’ye ta y b’ye na Cariv-horod;
Car' sya dyvuye, chto to voyuye.
A mishchane chodyat, vse radu radyat,
Shcho tomu voyaci za dary daty?
Vyvely yomu konya v naryadi.
Vin konya to vzyav – ne podzinkuvav,
Ne podzinkuvav, shapochky ne znyav,
Shapochky ne znyav, ne poklonyvsya,
Ne poklonyvsya y ne pokoryvsya.
Oy yak b’ye ta y b’ye na Cariv-horod;
Car' sya dyvuye, chto to voyuye.
A mishchane chodyat, vse radu radyat,
Shcho tomu voyaci za dary daty?
Vynesly z yomu polumysok zlota.
Vin zoloto vzyav – ne podzinkuvav,
Ne podzinkuvav, shapochky ne znyav,
Shapochky ne znyav, ne poklonyvsya,
Ne poklonyvsya y ne pokoryvsya.
Oy yak b’ye ta y b’ye na Cariv-horod;
Car' sya dyvuye, chto to voyuye.
A mishchane chodyat, vse radu radyat,
Shcho tomu panyati za dary daty?
Vyvely z yomu pannu v koroni.
Vin pannu uzyav ta y podzinkuvav,
Ta y podzinkuvav, i shapochku znyav,
I shapochku znyav, shche y poklonyvsya,
I poklonyvsya, i pokoryvsya.