Osin prylynula sirymy tinyamy,
Podychom vitru zirvala vinky.
Posmishka myla divchyny zradlyvoyi
V serci moyemu zlomyla zamky.
Plakalo nebo doshchamy cholodnymy.
Syvyi tuman zapovzav u mista.
Osin moya, ty prymarnymy cvyachamy
micno prybyla mene do chresta.

Pryspiv:
Osin omyye doshchamy
Osin zalyshyt'sya z namy
Nashi sercya rvut'sya u vyriy
Shchob ne tonuty v budennosti siriy

Vira moya nepochytna zlomylas',
prohranyi biy, moye viys'ko rozbyte.
Osin, navishcho meni ty prysnylas'
takoyu prekrasnoyu kvitkoyu lita.
Ya zablukav sered vulyc' pokynutych
Den dohorav i prychodyla nich
Osin, ya viryv, shcho mozu zbahnuty
dyvnu pryrodu tvoyich protyrich.

Pryspiv

Lyudy snuvaly u poshukach istyny
V sobi chovayuchy vlasni strachy.
Sercya ulamky zakydalo lystyam,
V tepli krayi poletily ptachy
Raptom v dushi litni kvity zav’yanut'
Pyl zolotyi obletyt' z kam’yanyc'
Osin, meni ty v kalyuzach pokazesh
Dyvni chymery spotvorenych lyc'.

Pryspiv