Osiń pryłynuła sirymy tinjamy,
Podychom witru zirwała winky.
Posmiszka myła diwczyny zradływoji
W serci mojemu złomyła zamky.
Płakało nebo doszczamy chołodnymy.
Sywyj tuman zapowzaw u mista.
Osiń moja, ty prymarnymy cwjachamy
micno prybyła mene do chresta.

Pryspiw:
Osiń omyje doszczamy
Osiń załyszyt'sja z namy
Naszi sercja rwut'sja u wyrij
Szczob ne tonuty w budennosti sirij

Wira moja nepochytna złomyłas',
prohranyj bij, moje wijs'ko rozbyte.
Osiń, nawiszczo meni ty prysnyłas'
takoju prekrasnoju kwitkoju lita.
Ja zabłukaw sered wułyc' pokynutych
Deń dohoraw i prychodyła nicz
Osiń, ja wiryw, szczo możu zbahnuty
dywnu pryrodu twojich protyricz.

Pryspiw

Łjudy snuwały u poszukach istyny
W sobi chowajuczy własni strachy.
Sercja ułamky zakydało łystjam,
W tepli kraji połetiły ptachy
Raptom w duszi litni kwity zaw’janut'
Pył zołotyj obłetyt' z kam’janyc'
Osiń, meni ty w kałjużach pokażesz
Dywni chymery spotworenych łyc'.

Pryspiw