Ty vdyvlyayeshsya u vechir,
Rachuyesh vohnyky,
Holubyt' suknya nizno plechi,
Tviy dim chekaye kohos'.
I chomus' horyat' dvi svichi,
Chocha vze vin ne tut davno.
Koly zlamalosya krylo
I zabula ty

Pryspiv:
De rosly ci kvity,
De buv teplyi viter,
De hrilo skriz' yoho teplo,
De vse inshym niz zavzdy bulo.
Shcho znaydesh u sobi,
Shcho ne znyklo v tobi,
Te, shcho snihom vze davno zamelo,
Zhadayesh, prozyvesh ce v myt' i znov.

Lovlyat' inodi tviy pohlyad
Vony pelyustkamy,
Shcho pidchodyt' blyz'ko-poryad
I znov tikaye kudys'.
Ty chotila bachyt' v komus',
Te, shcho u nomu berehla,
Shcho kylymom chas zastyla
Y zalyshaye tam

Pryspiv

Shcho tryvatyme pevno vichnist'
I cyu myt' ty budesh tam
Myt' povernesh v zyttya nazad

Pryspiv