Klyche dumka poletity... Tam, de spohady vid lita,
De lyshylys' nashi mriyi – serce tvoye vze ne hriye.
Nas doroha rozdilyaye, i vze bilshe syl nemaye
Podyvytys' v tvoyi ochi... Tak zabuty tebe chochu!

Pryspiv:
Poverny meni moyu lyubov!
Moho sercya polovynku ty vertayesh znov i znov...
Ne treba bilshe sliv!
Shchob poviryt' – chas pryishov!

Nime serce v hrudyach b’yet'sya: ozylo, ta ne smiyet'sya,
I boyit'sya rozkazaty, yak nelehko pokochaty...
Ty vze bilshe ne podzvonysh, obiynyaty ne dozvolysh,
A ya budu pam’yataty, yak my vchylysya kochaty...

Pryspiv