Ne vyklyuchay telefon,
Ne zakryvay nashych svitlych vikon.
V temryavi vlasnych okov
Ya nadto daleko zayshov.

Bezlich lyudey i mashyn,
Dyvnych ilyuziy i vichnych prychyn.
Znayesh, yak tverdo meni
Spaty na yichnomu dni?

Pryspiv:
Sonce, zabery mene
I vedy za soboyu!
Zabery mene, sonce
Moye... Tut tak cholodno...
Tut tak temno bez tebe...
Zabery mene v moye nebo!
Poverny mene v nashe nebo!
Zabery mene v nashe nebo!

Vden zachynyay na zamok
Vikna u svit tvoyich spravznich dumok.
Ya kilometry proyshov,
Poky dorohu znayshov.

Zmih pereyty cherez kray,
Vlasniy nadiyi krychav – ne vmyray!
Lyv ya i slozy, i krov,
Shchob povernutysya znov.

Pryspiv (2)