Koly moye serce tak schoze na chayku,
Tak schoze na chayku u klitci podiy,
Vono tilky b’yet'sya, vono ne litaye,
Vono ne zdiymaye v dushi moyiy chvyl.

V tu myt' moye shchastya zachovane v skrynyu,
Zakryte vid neba bayduzistyu dniv.
Ya znayu, ty mozesh vidkryty vsi dveri,
Ya znayu, ty mayesh ti v’yazky klyuchiv.

Pryspiv:
Kozen den ty daruyesh meni nadiyu!
Kozen den povertayesh teplo!
Bachysh, yak chary kochannya diyut',
Niby chysta voda napuvaye vvi sni.
Ty – moye dzerelo!

Koly moya syla mene pokydaye,
Nemovby u zemlyu potoky vody,
Raptovo znykaye i cholod proymaye,
I holos zvuchyt' miy ne tak, yak zavzdy.

V tu myt' ty yedyna, chto zmoze vidchuty,
Chto moze znayty tak potribne teplo.
Meni b choch na chvylyu z toboyu pobuty,
Meni b choch na chvylyu v tvoye dzerelo.

Pryspiv (2)

Ty – moye dzerelo! (2)