Davay pidemo v temryavu,
Ne budem povertatys',
Doroha taka dovha,
Shcho mozna ne proshchatys'.

Oblychchyam lyazem v zar
I zhorymo bez dymu
Zahrala des' sopilka
Pradavnyu pisnyu dyvnu.

Pradavnyu pisnyu dyvnu
Zaplakala sopilka
Naviky zupynylas'
Hodynnykova strilka.

I matir – poroznecha
Poklyche nas do domu
Z yakoho my pishly
Milyony rokiv tomu.

Roztanemo v imli,
Poletymo ptachamy,
I para harnych kryl
Kolys' bula rukamy.

Tam, de stikala krov
Z podryapyn i poriziv
Tam, de v travi zmiya
Tobi pid nohy lize,

Tvoyeyu krov’yu znak
Postavlenyi na meni
I polynovym dymom
Popecheni leheni.

Chay nashi holosy
Zmishayut'sya iz vitrom,
Roznosyt'sya chuma
Otruyenym povitryam,

Cherez bahato dniv
My znov tudy pryidemo,
I svoyim pochuttyam
Dvi kvitky prynesemo.