Vshelepavsya v chalepu
Po sami vucha...

Zaducha serce styskaye, koshmary v ochach merechtyat'.
Rohamy ta kistyakamy sny tvoyi bryazchat'!

Dav nam serce, dav nam sylu osyahnuty vse netlinne,
I dobra teplo vidchuty, i zabuty pro pohane.
Osyahnuty vse pryideshnye, tilky ne tayinu smerti!

Bo lezat' tila starechi – vze ne prahnut' nasolody,
Yak tila bilsh molodiyi poryad – u zemniy posteli...
Ti, shcho shche y ne narodylys', a pishly uze u zemlyu.
Ce taky tayina smerti!

Chto chvoroboyu buv skutyi – prahnuv vichnoho spochynku,
Chto zdorovyi, molodechyi, zakinchyv zyttya v bayuri,
Tym ubyvshy svoyich ridnych... A chto shche y ne narodyvsya...
Ce taky tayina smerti!

Chto dostoyin zyty vdruhe, a chto krashche b ne z’yavlyavsya,
Bo vid noho tilky lycho (zal, Inspektora nemaye).
Moze, te vono y na krashche, bo todi tayina smerti
Ne bula by tayinoyu!