Lety, moya dumo, v vechirnyu hodynu,
Daleko, daleko zvidsil!
Lety, moya dumo, u tuyu chatynu,
De sluchaye kazku topil.

Zyla v tiy chatyni divchyna kochana,
A, moze, y zyve, to vklonys'.
Skazy ty yiy pravdu, bolyuchu, mov rana,
Shcho ya vze ne toy, shcho kolys'.

Shcho hasne miy pohlyad, nimiye miy holos,
A skyby zoraly cholo,
Povoli v nevoli syviye miy volos,
A serce ternom zaroslo.

I skazesh yiy, dumo, chay dushu rozbudyt',
A sercevi skaze: "Korys'!"
Chay darmo ne b’yet'sya, chay marno ne tuzyt',
Bo ya vze ne toy, shcho kolys'.