Divchyno, holubko, prysyad' bilya mene,
Chay tebe pryhornu shche raz,
Nechay pociluyu, obnyavshy vostannye,
Bo, moze, zaplachesh po nas?

Bo vze vidchodzu ya na Volyn z druzyamy,
Vsich nas tudy klyche nakaz,
Shchob v UPA borotys' za volyu Vkrayiny,
Do zbroyi tam klychut' vsich nas.

Na hori – mohyla, tryzub vves' – v praporach,
A chrest berezovyi – v kvitkach,
Try lavy povstanciv v tim hrobu heroyiv
Prysyahu skladayut' vsi vraz.

A dzvony v dzvinyci vse hrayut', yak surmy,
Prysyahu povstans'ku nesut'
Vid hir Kavkazu do sribnoho Syanu.
Ce marshi boyovi na put'.

Upala komanda – tverda i rishucha:
"Do zbroyi, povstanci, vpered!"
A sonce kryvavo ponad horu znyalos',
Snizok shlyachy stelyt' na schid.

Vid’yichaly druzi, po selach zatychlo,
Vertayut' divchata do chat,
Povstans'kuyu pisnyu lysh viter donosyt':
"Z vesnoyu my vernem do vas".