Oy tam v Berezyanach na travi zeleniy
Lezyt kozak, lezyt, tyezko poranenyi.

Bile yeho tilo od vitru zmarnilo,
Od vitru zmarnilo, od soncya zchornilo.

Prychodyt id’nemu stara maty yeho,
Stala, zaplakala revne bilya neho.

Nadiyshla id’nemu sama myla yeho,
Stala, zaplakala revne bilya neho.

– Ne plach, moya myla, ne stiy nadi mnoyu,
Ymy chustochku bilu, zitry krovcyu moyu.

Ymy chustochku bilu, tu, shcho-s vyshyvala,
Shchoby-s pam’yatala, shcho myloho mala.

Shchoby-s pam’yatala, shcho myloho mala,
Tam u Berezyanach z nym sya rozprashchala.

Oy tam v Berezyanach mene pochovayte,
A tu Ukrayinu v nevolyu ne dayte.