Vyryadzala maty syna pid Kruty do boyu,
Rozchesala kucheryky ponad holovoyu.

– Idy, idy, miy synochku, ta y ne zabavlyaysya,
Yak poboresh vorizenkiv, dodomu vertaysya.

– Idu, idu, moya maty, vchynyu vashu volyu,
Vy molit'sya Hospodevi, shchob vernuvsya z boyu.

Zdala, zdala stara maty, pid Kruty chodyla
Ta y shukala miz trupamy naymenshoho syna.

A yak znayshla stara maty holivonku syna,
Proklynala dni kolyshni ta y zaholosyla:

– Lyu-lyu, lyu-lyu, miy heroyu, ce ya – tvoya maty,
Synu ridnyi, Boze mylyi, voroze proklyatyi!