Yak ya, brattya, raz skonayu,
Zanesit' mya tam, de znayu,
Zanesit' mya na Vkrayinu,
De-m rodyvsya, nay tam zhynu.

Vy mya, brattya, pochovaly
Ta y dodomu povertaly,
Az prychodyt' moya myla,
Dyvyt', dyvyt' – tut mohyla.

I vona sy pohadaye:
"Chto-z v mohyli spochyvaye?
Ani plyty, ani ruty –
Tutky musyt' strilec' buty".

Oy pomalu, pomalenku
Pide sloza po lychenku;
"Urvy, myla, yavoryny,
Yak dlya mene, syrotyny".

Na mohyli zeleniye,
Sonce svityt', sonce hriye;
Lyudy chodyat' zillya rvaty –
Mylenkoyi ne vydaty.

U mohyli dobre buty:
Tam ne vydno, ni ne chuty,
Ni ptashyny, ni divchaty
U mohyli ne vydaty.