A v nedilyu rano, shche sonce ne schodyt',
Vze molodyi zovnyar, hey, po kasarni chodyt'.

Po kasarni chodyt', v rukach shablyu nosyt',
V pana kapitana, hey, na urlop sya prosyt'.

– Pane kapitane, pusty m’ya dodomu,
Bo-m lyshyv divchynu, hey, shcho tuzyt' za mnoyu.

– Pushchu ya tya, pushchu, ale ne samoho,
Skazu osidlaty, hey, konya voronoho.

Skropyv doshch dorohu iz Stryya do L'vova,
V konyka vidpala, hey, zolota pidkova.

Ne zal my pidkovy, shcho sya zahubyla,
Lysh zal my divchyny, hey, shcho sya zazuryla.

Zazurylas' revne moloda divchyna:
Odna zostalasya, hey, yak v poli bylyna.