Buv ya shche parubchakom,
Raz popa spytavsya:
– Rozkazit' meni pro te,
Zvidky svit uzyavsya.
– Tyzden lysh hospod' robyv
(Sluchay ty, Omelku!),
V pershyi den vin i stvoryv
Nebo ta zemelku.
A na druhyi viddilyv
Vodycyu vid sushi... –
Ya chapayu vsi slova,
Nastorozyv ushi.
– A na p’yatim,– kaze pip,–
Sonce, misyac', zori.
I z’yavylys' vidtodi
Den i nich nadvori...
– Vze chotyry dni tvoryv,–
Ya az zasmiyavsya,–
Shche i soncya ne bulo,–
Zvidky z den uzyavsya?