Kazav meni holova yty pshenycyu zaty,
Kazav meni holova, de yoho chekaty.

– Chekay mene, lankova, tam, de lis zelenyi,
De chervona kalynonka pid kryslatym klenom.

Yak ze tebe ne lyubyty, taku divku roslu,
Budu tebe dohlyadaty, yak svynyu porosnu.

Vze ne pidesh vranci-rano byty normu po rosi,
Budesh, lyubko, kupatysya v kolhospivs'kim moloci.

Shche y ne vstyhla lankova pid tym klenom staty,
Yakas' baba skazylasya, dala zinci znaty.

Bizyt', bizyt' holovycha z zdorovec'kym patykom:
– Idy,– kaze,– choloviche, vyklykaye vykonkom.

Idy, idy, choloviche, i ne ohlyadaysya,
Vyklykaye vykonkom, sprobuy, vidchytaysya.

Vid poludnya do pivnochi zbory zasidaly,
Vid poludnya do pivnochi holovu stryhaly.

Prypayaly strohacha, z kerivnyctva znyaly
I na pole hniy vozyty holovu pislaly.