Zurylasya popadya svoyeyu bidoyu:
– Bidna moya holova, shcho pip z borodoyu.

Pryspiv:
Och meni toshno, och meni nudno,
Shcho za borodatym zyty meni trudno.

Klychut' lyudy na chrestyny, treba iz nym sisty,
A yak hlyanesh na borodu, ne zachochesh yisty.

Oy pidu ya do vladyky da stanu prosyty,
Chy ne skaze vin popovi borody holyty.

Oy zabrala z popadya kury ta indyky,
Mandruvala z popadya prosto do vladyky.

Pryishla z vona do vladyky da y u nohy pala,
Duze hirko zarydavshy, yomu promovlyala:

– Pomyluy mene, vladyko, shcho meni robyty?
Pozvol popovi moyemu borodu holyty.

Vysluchav yiyi vladyka, duze pochmuryvsya,–
Stalo tisno u kimnati, yak vin rozchodyvsya.

De sya vzyalys' keleynyky, staly yiyi vchyty,
Shcho ne mozna popam, chencyam borody holyty.

– Pustit' mene,– tak popadya stala promovlyaty,–
Sama budu ya popovi borodu chesaty.