Kazav mi batenko pihnaty kozy
V zelenu dubrovu, v hustiyi lozy.

Krychala, layala did'chaya maty,
Zbudyla z svitannya, ne dala spaty.

Zasnuv ya tak kripko, spav try hodyny,
A vse z to, matinko, z did'choy prychyny.

Pidvedu holovu; prodru ochenky,
Pobachu, shcho nema z moyeyi kozonky.

Bihayu po lisi syuda – ne tuda,
Nazad sya vertayu, ne znayu, kuda;

Ohlyanusya y bihnu prudko do lisa,
Chy yiy ne zzily vovky do bisa?

Bihayu po lisi, soboyu nudzu,
Shchos' lezyt' pid sadom, zdaleka vydzu.

Pobachu i zblyz'ka divchynu splyachu,
Ne smiyu zbudyty, tilky ne plachu.

I stysnu divchyni bili ruchenky,
Ohlyanet'sya, otvoryt' chorni ochenky.

Krychala, layala, ya ne lyakavsya,
Nay ze ochenka naciluvavsya.