Temna nich, temna nich.
Ya blukayu po vulycyam mist.
Na perechresti znayomych dorih
Ya nablyzayus' do vikon tvoyich.
Zacharovanyi svitlom zolotym tvoyim
Mayze tysyachu lit, mayze sto tysyach zym,
Zavorozenyi pohlyadom tvoyich ochey,
Misyac' vede mene do tvoyich dverey.

Temna nich, zoryane nebo.
Viter – tvoya kolyskova.
Nizna moya, ya mriyu pro tebe,
Ale ty pro ce ne diznayeshsya nikoly.

Vse, shcho ya chochu skazaty tobi,
Znayesh, tak vazko trymaty v sobi.
Svoyi slova, svoyi dumky
Ya nazavzdy zalyshu hlyboko v dushi.
Pro te, yaki slozy v moyich ochach,
Pro te, yak ya bachu tebe v svoyich snach,
Pro te, shcho ty zi mnoyu u sviti mriy,
Nechay znaye tilky viter sumnyi.