Za vidkrytym viknom litniy doshch ne zmovkaye,
Zablukavshy u skladkach zavishanych shtor,
Duze shvydko vidpushchenyi chas prolitaye,
I koly vin skinchyt'sya – ne znaye nichto,
I zdayet'sya nikoho na sviti ne stalo,
Tilky mokryi asfalt, tilky mokra trava,
Tilky tycho meni ty s'ohodni skazala
Ti davno vze zabuti slova.

Pryspiv:
Litniy doshch za viknom barabanyt' po lysti,
I zachmarene nebo hirko plache chohos'.
Mabut', duze davno, chy daleko, chy blyz'ko
Ti zabuti slova, shcho kazav meni chtos'...

Doshch nad namy chakluye, doshch nad namy vorozyt',
Navivaye vydinnya, nenache vnochi
I nikoho krim mene cey doshch ne tryvozyt',
Bo korotki i tepli vsi litni doshchi.
Ya movchu, ty movchysh, tilky muzyka llyet'sya,
I hodynnyk bayduze vidlichuye chas,
Skoro skinchyt'sya doshch, skoro misto prosnet'sya
I umytym oblychchyam vsmichnet'sya do nas.

Pryspiv (2)