Tancyuyut' tatuyovani divchata
na maydani mriyi,
Pisok palyuchyi pid stopoyu,
mov smola chervona, tane,
i ya z-pered sta soten lit rizblyu
na bubni soncya tanec',
lopochut' dva kyiky, mov kryla ptacha,
shcho z pochmillya mriye.

Za berehamy smutku,
de lyahla vidvichna nich zelena,
za simoma verchamy y
simoma moryamy v kray tayemnyi
mayestatychno schodyat' buyvoly chervoni
na pidzemni levady,
de zasyaye yim umerle sonce –
dysk z ebenu...

Proshchalnym spivom spalachnuvshy,
hasnu nache sonna chmara,
tanky divchat prykryye paporot',
nemov zemli dolonya.
Vertayut'sya z uzhir’yiv tyshi dyvni
chorovody y klonyat' oblychchya z midi
pid buketamy vechirnoho pozaru.