Там на Лемковині помежде горами,
Было сой селечко зване Поланами.

Чом тото селечко Поланами звали?
Бо межде лісами пола карчували.

Лісы карчували, пола управлали,
А над поточками леник пристеряли.

Леник пристеряли гвечер до місячка,
Молоденькы хлопці и шварны дівчатка.

А як пристеряли, красьні сой сьпівали,
Аж ся доокола горы розлігали.