Там під лісом Феся телятка пасає, (2)
Телятка пасає, хорошо співає,
Аж ся по долині голос розлягає.

– Што там, Фесю, робиш, што під лісом ходиш? (2)
– Телятка пасаю, што мі ся згубило,
Червонов ниточков назначено било.

– А я тобі буду телятка пасати, (2)
А ти мені будеш (2)
Хорошо співати. (2)

Сіли вони собі, стали говорити, (2)
Як ми поберемся, (2)
Як будемо жити. (2)

А стара їх мати стала їх глядати, (2)
Як вона їх нашла, (2)
Стала їх лаяти. (2)

– Ой, мати, ти, мати, перестань лаяти, (2)
Возьму я ти Фесю, (2)
Не будеш єй мати. (2)