Wasza kryłatoste, janhołe mij,
Chody za mnoju, ne onimij.
Ważko dywytysja oczyma mojimy na swit,
Znajesz jak ważko ne po sobi
Zbołenym sercem słuchaty bil
I nad prowałljam szczodenno stupaty slid w slid.

Wasza kryłatoste, biłaja tiń,
Jak ne zaradysz, to chocz ne pokyń,
U misjacznim sjajwi z toboju ja ne odyn.
Wułyci – cwyntar, a wikna – merci
Ta ne pohasła cja swiczka w ruci,
Doky na biłomu switi ja ne odyn.

Wasza kryłatoste, wasz czornyj druh
Insze płecze osidław nacze kruk,
Doli slipoju chytajut'sja znow terezy.
Janhołe biłyj, ne pidwedy,
Ne upowilny mojeji chody,
Switłom nadiji zaswitjat'sja szcze obrazy.