Stałosja wse tak jak mało buty
Ne dowhe nawczannja u straty remesliw
(Tohorochonoho) u strasznu i wełyku
I (nepostrenene) okryky sliz
Nerozumijuczy niczoho łjuds'ka pustelja
Radiła j hadała szczo swjato sprawljała
A dekilka porucz bezporadno stojały
I wtratywszy nadiju newpynno rydały

Znow i znow widbuwajet'sja cja podija
Donyni zradczujut' łjudej za sribła dzwin
Znowu łjudy u skruti wtraczajut' nadiju
Spodiwannja swoji pokładajut' na tlin
I dosi carjuje zazdroszczi j złoba
J pani koryst' jak zawżdy na tron obyrajut'
Ta nemaje toho szczo prychowaty można
Tomu nebesa nad zemłeju rydajut'