Ja za krykom swojim ne pobaczyw nikoho
Ja buw tam odyn, ja zhaduwaw czas
A czas porucz mene z nestrymnym porywom
Wwirwawsja w żyttja i tak skoro pohas

U hołowi promajnuły małjunky
Rozbytych wikon czastynok żyttja
I tam, de kołys' wy szukały swoji obładunky
Moje potonuło nawiky im’ja

Pryspiw:
Ja hljanuw nazad i pobaczyw dorohu
Na nij ja wpiznaw steżyny żyttja
Ta po nych ne dobratys' do swoho porohu
Doroha w odyn bik – tilky sjudy

Projde czas, sywyj kolir borid i holiw
Skłonjat'sja porucz błahodijnych stoliw
Suchymy rukamy wy zberete z stoła
Rozdrobłeni krychty – ułamky żyttja

I chtos' sered nych hljane na was
Nacze krychty zbyraje w ostannij raz
W kam’janim obłyczczi zastyhne strach
Szczo ostannja krychta w joho rukach

Pryspiw: (3)
Win hljane nazad i pobaczyt' dorohu
Na nij win wpiznaje znajomi slidy
Ta po nych ne dobratys' do swoho porohu
Dorohu w odyn bik – tilky sjudy