Nikczemni słowa łunajut' usjudy.
Boże, szczo zi mnoju bude?
Nadowho czy ni załyszusja tut.
De obłyczczja sumni i pekło nawkruh.

A tam de wse nawkruh cwite moje żyttja.
Toj samyj swit, toj samyj deń de ja żywa.

Stomyłasja ja wid pohljadiw,
Jaki prozori i pusti
Znykaje use u c'omu wohni,
Jakyj tak pecze szcze dużcze meni.

A tam de wse nawkruh cwite moje żyttja.
Toj samyj swit, toj samyj deń de ja żywa.

Dosyt' sliw, jaki pusti
Jich nikoły ne każy
Bude wse, jak choczesz ty
Bude wse. Za mnoju jdy.