Znow peczal w duszi woskresła
I pryhadałosja meni:
Tycha rika i sribni wesła,
Dwoje zakochanych w czowni,
Sribnyj dym twoho wołossja,
Niżnyj szepit na wustach,
I riky bezmeżnyj prostir,
Biłyj czowen, nacze ptach.

Pryspiw:
Za litamy łetjat' lita jasnoczoli,
Nacze wczora use buło i spływło.
Biłyj czowen, do nas wertaj, biłyj czowen,
I wiz'my nas do sebe znow na kryło! (wes' kupłet – 2)

Znow samotńo ja błukaju
Nad widłunnjam dawnich lit,
Znowu łjubow swoju szukaju,
Mow na wodi zabutyj slid.
A roky, mow szczedra powiń,
Jich u brid ne perejty,
Zahubywsja biłyj czowen –
Szczastja z prysmakom bidy.

Pryspiw