Ne pytaj mene pro mriji,
Pro dałeki dywni sny,
Ne skażu, bo ja ne wmiju,
Moju pisnju słuchaj ty...

Nowi z’jawljat'sja pytannja
Duże szwydko czas ide,
Widczuwajuczy posłannja,
Zrobysz tilky hołowne!

Pryspiw:
Zori – dywo noczi,
Mabut' wony choczut',
Szczob my połetiły
Razom dosjahły jich,
Może tilky mrije
Zaraz pro te dywo
Majster, szczo pracjuje
W poszukach mandruje.

Hodi wże tobi błukaty
U połoni marnych mrij,
Kraszcze bude zawitaty
Do realnosti podij.

Słowo może nadychaty
Dumku dobru prynesty,
Czas wże kryła rozprawljaty
Do nowych wysot ity!

Pryspiw