Wykonawca: Jansen Kukansen
Ja dywłjus' na dwochsotriczni derewa
Nawiszczo jim żyttja take dowhe treba
Bo ne możut' wony kochaty,
Dijaty, mrijaty, rozmowljaty.
Pryspiw:
Czas ne mynaje dwiczi
Win mene kalicze,
Win tebe łamaje,
Szczo z cym robyty, nichto ne znaje.
Dywłjus' na starodawnich mist rujiny
Wony nawiszczo na zemli potribni?
Bo ne możut' wony kochaty,
Dijaty, dychaty, rozmowljaty.
Pryspiw:
Czas ne mynaje dwiczi
Win mene kalicze,
Win tebe łamaje,
Bez kochannja żyttja pomyraje.
Ja ne derewo ta ne rujina,
A prosta suczasna łjudyna.
Żyttja dowhe take ne treba
Moje szczastja – to kochannja ta szmatoczok neba.
Pryspiw:
Czas ne chaj ne mynaje dwiczi
Win mene ne pokalicze,
Win tebe ne połamaje,
Nasze kochannja czasu nemaje.