Ja skażu tebe, skażu tebe, skażu,
Ja pryznajus', czto kohda ti ne so mnoj,
Ja wsehda s uma schożu, s uma schożu
Łetom, oseńju, zymoju y wesnoj.

A kohda so mnoju ti, y w oknach – t'ma,
Zażyhaju zwёzdi ja y swet haszu,
Y swożu tebja, swożu tebja s uma,
Y, sczastływaja, sama s uma schożu.

Pryspiw:
Mużczyna y żenszczyna,
Bohom mi sozdani,
Cztobi schodyt' s uma
Wmeste pod zwёzdamy,
Esły bezumye
Эto zakonczytsja,
Znaju – tebe y mne
Żyt' ne zachoczetsja.

Y "spasybo" howorja swoej sud'be,
W serdce sczast'ja, w serdce sczast'ja ne taja,
Ja zawyduju poroj sama sebe,
Y tebja sama k sebe rewnuju ja.

Sumasszedszaja, bezumnaja łjubow'.
Ja mecztaju, hljadja w rozowij tuman,
Zasipat' y prosipat'sja łysz' s toboj,
Łysz' s toboj odnoj wsehda schodyt' s uma.

Pryspiw