Skilky dniw, skilky wtomłenych dniw samoty
Perebuw, perejszow, perecwiw, nacze sercem ziw’januw
Ta ne zmih spromohtysja na szepit,
Kochana, kochana, prosty,
Ta ne zmih na wes' swit zakryczaty – wernysja, kochana

Pryspiw:
Sto dorih na rozłuku, na zustricz – odna,
Tak czomu obmynuw, ne zumiw ja stupyt' na jedynu,
Stały nymy hołos twij tychyj nenacze łuna-dołyna,
Bo łyszyłys' my w pam’jati wicznych hłybynach

A nad switom i nad namy, płacze nebo żurawljamy,
Płacze osiń żowtym łystjam i tumanom,
Ni ne choczu ja z toboju podiłytys' samotoju,
Bud' kochana, bud' kochana, bud' kochana.

Chtos' tobi skaże kraszcze niż ja howoryw,
Ti słowa, ti słowa jaki można łysz raz howoryty
A mij bil widhoryt' jak na witri osinńomu kłen widhoryt'
Bo ne można kochana łysz bołem u switi prożyty.

Pryspiw

Skilky dniw, skilky wtomłenych dniw samoty...