Czerez moji okuljary
Ja czasto baczu szo bude, szo bude z namy
Taki okuljary!
Kuda my z wamy żywemo
Chtos' każe: nam to ne treba – komu эto nado!
I łyszajet'sja zzadu

Czerez moji okuljary
Ws'o wyhljadaje jasnisze, nu zowsim, jak prawda
I może nawczyty
Może nawczyty chotity
Może nawczyty łjubyty, łjubyty płatyty
Szoby potim cinyty

Pryspiw:
Nasze żyttja – to minne połe
Kuda ne suńsja – czużi nawkoło
Nadijsja na sebe – swojich może j ne bude
W nas je tilky my – ozymi łjudy (wes' kupłet – 2)

I szo tut same cikawe
Ty ż to jich majesz tak samo – taki okuljary
Wiz'my i wyjmy z futljaru

Pryspiw (2)